Shahar va manzilgohlarga doir ayrim turkiy atamalar xususida

DOI 10.52773/tsuull.uzlc.2020.1/AHXH6357

Аннотация

Maqolada turkiy xalqlarning muayyan qismi qadimgi va ilk
o‘rta asrlardanoq dehqonchilik, bog‘dorchilik va hunarmandchilik bilan
shug‘ullanib, o‘troq turmush tarzi kechirishgani, qolaversa, shaharchilik
madaniyatiga ega bo‘lishgani masalasi ko‘rilgan. Eski turk tilida balïq,
kerman, tura, toy/ton, qoriγan, uluš kabi “shahar”, “manzilgoh”, “qishloq”,
“qo‘rg‘on” ma’nolarini bildirgan sof turkiy atamalarning borligi eski
turklarning o‘z shaharlari bo‘lganini ko‘rsatuvchi eng ishonchli dalillardan
biridir. Ushbu atamalarning ko‘pchiligi “loy, tuproq” bilan bog‘liq ekani
turkiy xalqlarning doimiy (statsionar) va ko‘chma (mobil) manzilgohlari
bo‘lganini bildiradi.